Գյուղամիջի հսկա ընկուզենու կատարին թառած՝ կյանք տեսած ագռավը նայում է շուրջը ու չի հասկանում, թե ինչու բոլոր տների բակերը նման են իրար. ամենուր թափված են անպետք կահկարասի, ջարդված պահարան՝ փշրված հայելիով, ցաքուցրիվ եղած լուսանկարներ, գնդակոծված ալյումինե կաթսա, թևը պոկված տիկնիկ... ՈՒ համատարած պապանձ լռություն է:
Գյուղամերձ հանդը դեռ հիշում է գյուղի վերջին աքլորականչն ու գնդակահարվող կաղկանձը շան։
Մինչդեռ լքված տան բակում ծաղկել է հոնին՝ իր ծաղկելու համար շփոթված ու ամոթահար...
Համլետ Մարտիրոսյան